Wilhelm gesenius

betekenis & definitie

Duitsch theoloog (prot.) en oriëntalist, geb. 3 Febr. 1786 te Nordhausen, werd 1811 hoogleeraar te Halle, overl. 23 Oct. 1842; schreef: Hebr. Grammatik, (Halle 1813; 27e druk, van Kautzsch, Lpz. 1902), Hebr. Lesebuch (Halle 1814; llde druk, van Heiligstedt, 1873), Hebr. und gramäisches Handwörterbuch für das Alte Testament (Leipzig 1810—12; 13e druk van Miihlau en Volck, 1899), Thesaurus philologicus criticus Unguae Hebraeae et Chaldaeae Veteris Testamenti (3 dln voltooid door Roediger 1829—58), Kritische Geschichte der hebr. Sprache und Schrift (Leipzig 1815), Grammatisch-kritisches Lehrgebäude der hebr. Sprache mit Vergleichung der verwandten Dialekte (1817), Uebersetzung des Propheten Jesaias ) mit einem philokritischen und hist. Kommentar I (3 dln. 1821). Door G. werd in de hebreeuwsche taalvorsching in het algemeen en in de hebr. lexicographie en grammatiek nieuw leven gebracht.