Victor henri joseph brahaine ducange

betekenis & definitie

Fransch romancier, geb. 24 Nov. 1783 te ’s-Gravenhage, zoon van den daar gevestigden gezantschaps-secretaris, debuteerde als schrijver in 1820 met Agathe ou le petit Vieillard de Calais, waarop in 1820 Valentine volgde, dat een aangrijpend beeld geeft van onmenschelijkheden, door de royalistische troepen in het zuiden van Frankrijk gepleegd, en den schrijver op zes maanden gevangenisstraf en een geldboete kwam te staan ; daarop redigeerde hij eenigen tijd een blad, „Le diable rose“, en kreeg, naar aanleiding van voor de Académie française beleedigend geachte artikelen, een vonnis van 40 dagen eenzame opsluiting; toen hij na het verschijnen van den roman, Théléne ou l'amour de la guerre (1823) opnieuw tot gevangenis werd veroordeeld nam hij de wijk naar België, doch keerde in 1825 naar Frankrijk terug; hij overl. 15 Oct. 1833 te Parijs. Van zijn overige romans zijn nog te noemen: Léonide ou la Vieille de Suresnes (1823), le Médecin confesseur (1825), les Trois filles de la veuve (1826) l'Artiste et le Soldat (1827), La Luthérienne (1825), Marc Loricot ou le petit Chouan de 1830 (1832); meer blijvenden roem verwierf hij zich als dramaschrijver; vele zijner stukken zijn tot heden op ’t repertoire van Ambigu en Gaîté gebleven, als: Il y a seize ans (1827), Trente ans ou la vie d'un joueur, zijn meesterwerk (1827), Calas (1819), Le colonel et le soldat ( 1820), Le jésuite (met Guilbert de Pivérécourt (1830), La fiancée de Lammermoor (1828). D.’s werken, die van groote dramatische vindingrijkheid getuigen, weten door bizarre, ongewone tooneelen, die de schrijver nog bovendien gaarne met allerlei verschrikkelijkheden omringt, endoor vreemde, tot sensationeele en ongedachte ontknoopingen leidende situaties den Jezer doorloopend te boeien en in spanning te houden; zijn stijl is dikwijls ruw, over het geheel weinig gepolijst.