Ital. philosoof, geb. 5 Sept. 1568 te Stilo in Calabrië, studeerde te Napels en te Cosenza in de wijsbegeerte, overl. 31 Mei 1639 te Parijs; hij schreef 82 werken over wijsbegeerte, natuurwetenschappen, sterrenkunde, geneeskunde, theologie, dogmatiek, staatswetenschappen, enz.: de meeste hiervan schreef hij in de gevangenis: om zijn vrije denkbeelden werd hij herhaaldelijk gevangen gezet en meermalen gefolterd. Hoofdwerken: De sensu rerum et magia (1620), Atheismus triumphatus, nee non de gentilismo non retinendo (1636), Civitas solis, aanhangsel van zijn Phüosnphia epilogistica renlis (1623J, De. monarchia hispanica discursus (Amst. 1640).
C ’s philosophische opvattingen berusten ten deele op het sensualisme van B. Telesius; God heeft zich op dubbele wijze geopenbaard Thomas Campanella. (natuur en bijbel); op de natuur berust- de wijsbegeerte, op den bijbel het geloof. Zijn philosophie nadert op vele punten die van Cartesius en Kant. De schepping laat hij op neo-platonische wijze uit God ontstaan. Zijn geliefkoosd thema is de leer van de bezieling aller dingen, waarop zijn inzichten aangaande instincten, voorgevoelens voorzegging enz. berusten Zijn verdediging van het katholicisme en van het papisme in Monarchia Messiae (Aix, 1633) en in / iscorsi della liberta e della felice suggettione allo stato eclcesinstico. (1633) verschafte hem de gunst van den paus. Als vertegenwoordiger der pauselijke wereldheerschappij polemiseerde liij in Civitas solis op heftige wijze tegen het door Macchiavelli vertegenwoordigde idee van een van de kerk onafhankelijk Italië.
