Diederik van Bern (Verona), koning der Oost-Goten, geb. 454 in Pannonië, werd op 8-jarigen leeftijd als gijzelaar naar Constantinopel gezonden, waar hij 10 jaar bleef; kort na zijn terugkeer viel hij met zijn vader Theodemir 473 vijandelijk het byzantijnsche rijk binnen, totdat het hof van Byzantium het oostgotische volk woonplaatsen toestond in Opper-Moesië. T. streed nu eens voor, dan weer tegen keizer Zeno en werd 487 naar Italië gezonden, dat destijds door Odoacer beheerscht werd.
Hij versloeg Odoacer 489 en 490 en sloot met hem een verdrag omtrent een gemeenschappelijke regeering, doch ruimde hem 493 door moord uit den weg. T. maakte van zijn buitengewone macht gebruik om vreedzame betrekkingen met zijn naburen te onderhouden en toen de frankische koning Chlodwig tegen zijn waarschuwing de West-Goten aanviel, versloeg hij hem. Zijn residentie was meestal Ravenna of Verona. T. liet de rom. staatsinstellingen vrijwel onveranderd bestaan en belastte aanzienlijke mannen als Cassiodorius en Boëtbius met invloedrijke ambten en zendingen. Toen keizer Justinus de Arianen, de geloofsgenooten van T. vervolgde, zond deze den paus naar Constantinopel en wierp hem bij zijn terugkeer in de gevangenis; ook liet hij Boëthius en diens schoonvader Symmachus onder verdenking van geheime relaties met Constantinopel in 525 terechtstellen. T. overleed 26 Aug. 526 te Ravenna.
