(Aurum paradoxum, Metallum problematicum bij de oude metallurgen), een scheikundig element (in 1798 door Klaproth als zoodanig aangekondigd) dat in zijn eigenschappen overeenkomst heeft met zwavel. Men vindt dit zeldzame element zoowel in vrijen toestand, als met metalen (goud, zilver, lood, enz.) verbonden, vooral in Zevenbergen.
Het is zilverwit en smelt bij ongeveer 500°. Wanneer het in aanraking met de lucht verhit wordt, verbrandt het met een blauw-groene vlam tot telluriumdioxyde, Te f)2, een wit, kristallijn lichaam, dat in water oplost en daarbij overgaat in tellurigzuur, H2 Te 03, waarvan een reeks van zouten bestaat, die tellurieten genoemd worden. Smelt men tellurium of een telluriet met salpeter, dan ontstaat kaliumtelluraat, K2 Te 04. Telluriumwaterstof, HL> Te, is een kleurloos gas, dat door inwerking van zuren op ijzertelluride ontstaat: het riekt naar zwavelwaterstof en gedraagt zich tegenover metaalzouten evenals die verbinding.
