(vroeger Ptolemaeus), havenstad in Syrië, Aziat. Turkije, 15 mijlen n. van Jeruzalem, aan de Middellandsche zee.
Oorspronkelijk aangelegd door de Pheniciërs, kwam deze stad spoedig in de macht der Egyptenaren, die haar Ptolemaeus noemden; later viel zij in handen der Mooren, aan welke zij 'in 1104 door de Christenen werd ontweldigd; in 1187 werd zij door de Mooren onder Saladin hernomen. Zie Kruistochten. Vier jaar later veroverden de Christen-kruisvaarders haar andermaal en werd zij verdeeld in bijna evenveel kwartieren als er aan de kruistochten deelnemende volkeren waren, waardoor ze een twintigtal verschillende, van elkander onafhankelijke, gedeelten vormde, eik met een eigen bestuur, hetgeen een belangenstrijd deed ontstaan, waarvan de Saraceenen in 1291 gebruik maakten, de stad stormenderhand innamen en grootendeels verwoestten, waarna zij wel weder opgebouwd werd, doch nooit haar vroegeren luister terugkreeg; in 1762 werd zij door een aardbeving gedeeltelijk verwoest en in 1799 door de Franschen onder Bonaparte belegerd, welk beleg na twee maanden, na bloedige bestormingen, opgebroken werd, toen de Engelschen en Turken onder Sydney Smith zich hadden meester gemaakt van de Fransche vloot. In 1840 gebombardeerd door de EngelschOostenrijkseh-Turksche vloot, moest ze zich overgeven. Zie Mahomet-Ali. Thans 30.000 inw.; katoenhandel, baden.
