in den mythischen tijd Mecone geheeten, een zeer oude stad aan de noordkust van de Peloiponnesus, oorspronkelijk door Ioniërs bewoond, dorisch geworden door de zg. dorische volksverhuizing. Demetrius Poliorcetes veroverde 303 v.
Chr. de stad en dwong de inwoners, een nieuwe en hooger gelegen stad te bouwen; deze kreeg groote politieke beteekenis door Aratus en werd aanvankelijk door de Romeinen na de verwoesting van Corinthe (146 v. Chr.) begunstigd, doch later van haar kunstschatten beroofd; in het begin van den rom. keizertijd werd zij door een hevige aardbeving geteisterd. Er zijn nog belangrijke ruïnen aanwezig. ^
