familie van koppootige weekdieren (zie ald.); de soorten, in het geheel een dertigtal, bekend onder de namen inktvisschen en zeekatten, zijn herkenbaar aan hun langwerpig eirond lichaam, met twee lange, doch smalle zijdelingsohe vinnen, die zich nagenoeg langs den geheelen lichaamswand uitstrekken, twee lange grijparmen, die geheel kunnen worden teruggetrokken en zuignappen met ongetande hoornringen. Allen hebben verder een rugplaat, van een tamelijke dikte en verlengd eirond van gedaante.
De soorten, vereenigd in het geslacht Sepia, houden zich doorgaans niet ver van de kust op. De bekendste soort is Sepia officinalis, de Sepia (zie ald.), die ook op onze kusten leeft; hare rugplaten worden zeer menigvuldig op het strand geworpen en worden zeeschuim geheeten; vroeger werden deze platen in de geneeskunde gebruikt, onder den naam Os Sepiae; thans gebruikt men ze nog als polijstmiddel. Een tweede soort op onze kusten is de veel zeldzamer Sepia elegans. De overige S. leven verspreid in de overige, vooral warmere zeeën.
