Sava gruic

betekenis & definitie

spreek uit Groeïtsj, Servisch officier en staatsman, geb. 1840 in het dorp Kolare, district Pozarevac, bezocht de Militaire academie te Belgrado, verliet deze in 1861 als luitenant bij het wapen der artillerie, werd ter verdere militaire opleiding voor l1/2 jaar naar Berlijn en daarop voor 6 jaar naar Rusland gecommandeerd, vervolgens aan het hoofd der geschutgieterij te Kragujevac gesteld, zag zich in 1873 wegens een geschrift over de organisatie van het Servische leger voor eenigen tijd op non-activiteit gesteld, onderscheidde zich in den turkschen oorlog van 1876, was gedurende den tweeden turkschen oorlog (1877—78) minister van oorlog, 1879—87 Servisch gezant in Bulgarije en Griekenland, aanvaardde in Juni 1887 in het coalitie-kabinet van Ristic de portefeuille van oorlog, en was in 1888 gedurende eenige maanden premier van een radikaal kabinet, nadat hij intusschen tot generaal was bevorderd. Na de abdicatie van Milan opnieuw met de vorming van een kabinet belast, bleef hij tot Febr. 1891 aan het roer, werd daarop president van den Raad van State, in Nov. 1891 gezant te Konstantinopel, belastte zich in Juni 1893 onder Dokic weer met de portefeuille van oorlog, en na diens aftreden met het voorzitterschap van het kabinet en met de portefeuille van buitenlandsche zaken, trad na de terugkomst van Milan in Servië in Jan. 1894 met het geheele ministerie af, was 1896—99 servisch gezant te Petersburg, sinds 1900 te Konstantinopel, en werd in Oct. 1903 opnieuw met de vorming van een ministerie belast, welks samenstelling wees op een beslist frontmaken tegen het terrorisme der moordenaars van Alexander en Draga (zie Servië, geschiedenis).