Robert burns

betekenis & definitie

De grootste der lyrische dichters van Schotland, geb. 25 Jan. 1759 bij Ayr, zoon van een armen pachter, moest als knaap zijn vader bij den veldarbeid behulpzaam zijn, genoot echter eenig lager onderwijs, en leerde ook een weinig fransch en wiskunde; door het lezen van Shakespeare, Addison, Pope en in het bijzonder van Allan Ramsay, bovenal echter van de schotsche sagen en liederen die zijn moeder hem verschafte, werd de lust tot dichten bij hem opgewekt; reeds achter den ploeg dichtte hij in de volkstaal allerlei liederen en zangen, waardoor hij spoedig een zekere bekendheid verwierf; door zijn levenswijze zag fnj zien in 1781 gedwongen Schotland te verlaten; om zich reisgeld voor een reis naar Jamaica, waar hij een betrekking als opzichter op een plantage op liet oog had, te verschaffen, liet hij in 1780 te Kilmarnock een bundel zijner gedichten drukken, die grooten opgang maakten; met het doel zich in te schepen- ging hij naar Edinburg, leerde hier Walter Scott kennen, vond er vele beschermers en werd met eerbewijzen overladen; na zich een jaar te Edinburg te hebben opgehouden keerde hij naar zijn geboorteplaats terug, huwde met zijn vroegeren geliefde, Jane Armour, kreeg door bemiddeling van zijn beschermers een betrekking, verloor die echter spoedig weer, kreeg een andere van minder beteekenis, geraakte aan den drank verslaafd, verviel tot zwaarmoedigheid, en overleed 21 Juli 1796 te Dumfries; zijn vriend Currie gaf, ten bate zijner familie, een verzameling zijner gedichten enz. in het licht (4 dln , 1800); de overigen verschenen in Cromeck’s: Reliques of Robert Burns ( -808); sinds worden zijn werken herhaaldelijk uitgegeven. Op het kerkhof bij de Michaelskerk te Dumfries werd in 1859 een gedenkteeken, in 1885 in Westminster-abdij een buste in marmer, en kort daarop op het Victoria Embankment te Londen een standbeeld in brons in zittende houding voor hem onthuld.