(markies) eng. staatsman en veldheer, broeder van Wellington, 1760—1842, werd in 1797 gouverneur van Indië, trad toen aanvallend tegen Tippo Sahib op en veroverde een goed deel van diens staten. De nederlagen van zijn onderbevelhebbers Monson en Holkar tegen de Mahratten waren oorzaak, dat hij naar Engeland werd ontboden en vervangen door Cornwallis (1805).
Hij werd nu aangeisteld tot gezant te Sevilla, waar hij krachtig medewerkte aan het welslagen * van de krijgsbedrijven van zijn broeder; vervolgens volgde hij Canning op als minister van buitenlandsche zaken (tot 1812), terwijl hij van 1820 tot 1828 en van 1832 tot 1834 onderkoning van Ierland was.
