(genaamd Saint-René) fransch schrijver, geb. 16 Dec. 1817 te Parijs, wijdde zich aan de studie der rechten en hield zich tevens met philosophie en literatuur bezig, trad 1840 met het gedicht Béatrice op, promoveerde 1843 op het geschrift Scot Erigène et la philosophie seholastique, werd professor der fransche literatuur te Montpellier, 1863 te Parijs, waar hij 1868 professor in de welsprekendheid werd; in Jan. 1870 werd hij secretaris-generaal bij het ministerie van onderwijs en 1873 lid der Academie; hij overl. 24 Febr. 1879. Hij schreef zeer veel over duitsche literatuur; van zijn werken noemen wij hier: Allemagne et Russie (1856), Histoire et philosophie religieuse (1860), Corneille et ses contemporains (1864) en het geschiedkundig werk [i]La Serbie an 19e siècle.
Kara-George et Milosch[/i] (1875).
