ital. Umberto, koning van Italië, zoon van Victor Emanuel II, geb. 14 Maart 1844 te Turijn, nam deel aan het streven der italiaansche patriotten, maakte als hoofdman den veldtocht van 1859 mede, en als luitenant-generaal dien van 1866, toen Italië als bondgenoot van Pruisen optrad.
Na de nederlaag der italiaansche troepen bij Custozza (24 Juli 1866) wist hij geschikte maatregelen te nemen om den aftocht in orde te doen plaats hebben en groote verliezen te voorkomen. Victor Emanuel II stelde hem in 1870 na de inbezitneming van Rome tot opperbevelhebber aan over de troepen aldaar.H. was sinds 1868 gehuwd met zijn nicht, Margherita Maria Theresia (geb. 20 Nov. 1851), dochter van zijn oom Ferdinand, hertog van Genua; in 1872 bracht hij met haar een bezoek aan het hof te Berlijn, waardoor de goede verstandhouding met Pruisen nog versterkt werd. Na den dood van zijn vader (9 Jan. 1878) beklom hij den troon; hij regeerde streng konstitutioneel, beijverde zich vooral om orde te brengen in de financiën en hield vast aan het drievoudig verbond (Pruisen—Oostenrijk—Italië). Zijn populariteit nam zeer toe door een bezoek in 1884 aan Napels, waar de cholera hevig woedde en zijn optreden de radelooze bevolking tot kalmte bracht. Toen hij den 29 Juli 1900 te Monza vertoefde, werd hij door den anarchist Bresci met een revolverschot gedood.
H. werd opgevolgd door zijn zoon Victor Emanuel III.
