(lat. Raimundus de Rupe forti) heilige, theoloog en canonist, een afstammeling der graven van Barcelona en der koningen van Arragon, geb. 1175 op het slot Pennafort in Catalonië, studeerde te Bologna in de rechten, werd aldaar leeraair in het kanonieke recht en 1219 kanunnik en aartsdiaken te Barcelona, trad 1222 in de orde der Dominicanen.
Gregorius IX benoemde hem 1230 tot zijn biechtvader en grootpenitencier. Naar Spanje teruggekeerd, was hij 1238—40 generaal zijner orde, wijdde zich' vervolgens aan een bespiegelend leven en aan de bekeering der dwalenden en overleed 6 Jan. 1273 (of 1275). Gregorius. IX liet door hem een systematisch wetboek samenstellen (1234), het z.g. Decretalium Gregorii P. IX Lihri V. De casuïstiek werd door R. in een scholastiek-wetenschappelijken vorm gebracht in de Summa de poenitentia et matrimonio. R. werd 1601 door paus Clemens VIII heiligverklaard; feestdag 23 Januari.
