(grieksch, voorhallen) bij de oude Grieken de hallen, welke den ingang vormden tot de tempelruimten. De P. van Athene, 437—432 v.
Chr. naar de plannen v. d. bouwmeester Mnesicles gebouwd, vormden den ingang tot de Acropolis; ze zijn geheel van penthelisch marmer en waren rijk versierd met geschilderde en vergulde ornementen. De voor- en de achterhal hebben elk 6 dorische zuilen en zien uit naar het w. en o-.; tusschen deze beiden ligt de eigenlijke poortmuur met 5 groote openingen, die eenmaal met vleugeldeuren werden afgesloten. Een breede doorgang voert door de westelijke voorhal naar de middelste deur en is aan beide zijden door 3 ionische zuilen geflankeerd, die het gevelvormig afsluitdak droegen. De groote trap, die naar de P. leidt is bijna tot onder toe modern; oorspronkelijk leidde de weg in slangvormige kronkelingen naar boven.De P. van Eleusis, die naar den grooten tempel van Demeter en Gore leidden, waren naar het model van de atheensche gebouwd; er zijn slechts weinig fragmenten van óver.
