(gr., veeltalig) een werk, dat denzelfden inhoud in verschillende talen bevat, bij voorkeur reeds vroegtijdig van de uitgaven der H. Schrift gebruikt, waarin twee, drie of meer vertalingen met of zonder den grondtekst waren opgenomen.
De eerste grootere onderneming van dien aard was de Complutensische Bijhel (aldus genoemd omdat hij in Alcala de Henares, lat. Complutum, 1514 —17 verscheen), die door toedoen van kardinaal Ximenes met buitengewoon groote uitgaven voor het aanschaffen van oude handschriften en der vertalingen door verschillende geleerden bewerkt werd. De Antwerpsche P., ook de Koninklijke Bijbel genoemd, omdat koning Philips II van Spanje een deel der kosten droeg, werd onder toezicht van den spaanschen theoloog Benedictus Arias Montanus en met de hulp van andere geleerden bewerkt, verscheen te Antwerpen 1569—72 in 8 foliodeelen. Grooter van inhoud is nog de Parijsche P., die voornamelijk onder leiding van Guy Michel Ie Jay door verschillende oriëntalisten en exegeten bewerkt werd en 1645 in 10 folio’s verscheen. De volledigste P. is de Waltonsche of Londensehe P. in tien talen (6 dln,, 1657, en 2 supplementdln., 1669), die hoofdzakelijk onder toezicht van den lateren bisschop van Chester, Brian Walton, bewerkt werd. Zij bevat den grondtekst volgens verschillende exemplaren en behalve de vertalingen der Parijsche P. ook nog een ethiopische en een perzische met daarbij behoorende lat. vertalingen.
