duitsch theoloog, geb. 1819 te Coblenz, werd 1842 te Trier tot priester gewijd en in 1867 tot bisschop van Ermeland gekozen. Hoewel hij zich in 1870 tegen het dogma der onfeilbaarheid kantte, was hij later een der ijverigste voorvechters van dat leerstuk, wat hem in 1872 in conflict bracht met de Duitsche regeering, die hem tot 1 Oct. 1883 schorste.
In 1885 werd K. aartsbisschop van Keulen. Hij schreef o. a.: Das Haus Gottes (1854), Israël, Vorbild der Kirche (1865), Das Leben Jesu als Prophetie der Geschichte Seiner Kirche (1869).
