Petrus gassendi

betekenis & definitie

eigenlijk Pierre Gassend, fransch natuurkundige en philosoof, geb. 22 Jan. 1592 te Champtercier in Provence, werd in 1613 hoogleeraar in de theologie, in 1616 idem in de philosophie te Aix, trok zich in 1623 uit het onderwijs terug, om zich geheel aan de studie te kunnen wijden; later (1645) aanvaardde hij weer een professuur in de wiskunde aan het Collége Boyal de France te Parijs, waar hij 24 Oct. 1655 stierf Als philosoof debuteerde hij met aanvallen op het peripatetisme (1624), vervolgens ondernam hij de vulgarisatie van de leer van Epicurus (in het werk getiteld: De vita, moribus et doctrina Epicuri, 1647); verder ontwikkelde hij een sensualisme, dat het uitgangspunt vormt van het moderne empirisme, en hem tot den voorlooper van Locke en Condillac stempelt; hij verwerpt de eeuwigheid der atomen, houdt aan de onsterfelijkheid der ziel vast, en acht zijn denkbeelden vereenigbaar met het christendom. Van 1641—46 voerde hij een levendige polemiek met Descartes. Zijn philosophische ideeén zijn vervat in het werk Syntagma philosophicutn, uitgegeven na zijn dood (1658) en werden verklaard en toegelicht door Bernier, in Ahre'gé de la philosoplüe de Gasseudi (1678). Als natuurgeleerde deed hij tal van merkwaardige sterrekundige ontdekkingen; hij verbeterde ook de hydrographische kaarten der Middell. zee en beschreef vele verduisteringen. Aanhanger van Copernicus en Galilei, vond hij nimmer den moed openlijk hunne zijde te kiezen. Hij bestreed Harvey’s theorie aangaande den bloedsomloop