aartsbisschop van Mainz, van nederige afkomst uit het dorp Aspelt in Luxemburg, was zoo bekwaam in de heelkunde. dat hij lijfarts werd van koning Rudolfl; ook paus Nicolaus IY, door hem van een ziekte genezen, schonk hem zijn gunst. Een tijdlang was hij kanselier van Boheme, werd 1296 bisschop van Bazel en 1305 aartsbisschop van Mainz, en oefende als zoodanig in zijn eerzucht grooten invloed op de geschiedenis van Duitschland uit, door zijn haat tegen het huis Habsburg.
Hij voerde een tijdlang de regeering voor koning Jan van Boheme, den zoon van Hendrik van Luxemburg, die hij aan de keizerskroon geholpen had. In 1314 bracht hij, aan het hoofd der Luxemburgsche partij, de verkiezing van Lodewijk van Beieren tot stand. Hij overl. 4 Juni 1320.
