fransch geschiedschrijver en philoloog, geb. 25 Maart 1800 te Avenay, werd 1828 aan de koninkl. bibliotheek (afd. handschriften) te Parijs aangesteld, 1837 tôt lid der Académie des inscriptions et belleslettres benoemd en kreeg 1853 den pas opgerichten leerstoel voor fransche middeleeuwsche letterkunde aan het Collège de France, welk ambt hij in 1872 neerlegde; hij overleed 13 Febr. 1881 te Parijs. Zijn letterkundige loopbaan begon hij met een Apologie de l’Ecole romantique (Parijs 1824), vertaalde Byron’s Don Juan (2 dln., 1827) en vervolgens al de werken van dien dichter (13 dln., 1830—32; 2de dr. 1836).
Vervolgens wijdde hij zich geheel aan de oud-fransche letterkunde; hij gaf een aantal teksten uit met onderzoekingen omtrent hun oorsprong. In zijn verdienstelijke Manuscrits français de la Bibliothèque du roi (7 dln., Parijs 1836—48) gaf hij beschrijvingen en uittreksels van middeleeuwsche handschriften; ook was hij een der ijverigste medewerkers aan de „Histoire littéraire de la France”.
