Paul janet

betekenis & definitie

fransch philosoof, geb. 30 April 1823 te Parijs, was leeraar aan het gymnasium te Bourges, daarop hoogleeraar in de philosophie te Straatsburg (1848—57), vervolgens hoogleeraar in de logica aan het lyceum Louis Ie Grand (tot 1864), werd toen aan de Sorbonne beroepen en overl. 4 Oct. 1899 te Parijs. J., een der diepzinnigste vertegenwoordigers van de spiritualistische richting in Frankrijk, en sedert 1864 lid van de academie der moreele en politieke wetenschappen, schreef: La familie (1855, in 1856 door de Academie bekroond), Histoire de la philosophie morale et politique (2 dln., 1855, 2de dr., getiteld Histoire de la science politique dans ses rapports avec la morale, 1872), Philosophie du bonheur (1862, 4de dr. 1873), Le matérialisme contemporain en Allemagne (1864), Le cerveau et la pensée (1866), Les problèmes du XIXe siècle (1872 en 1873), Philosophie de la Révolution française (1875), Les cames finales (1876), La philosophie française contemporaine (1879), Les origines du socialisme contemporain (1883), Victor Cousin et son œuvre (1885), La philosophie de Lamennais (1890), Fénelon (1892), Principes de métaphysique et de psychologie (2 dln. 1897) enz.