een der beroemdste kruidkundigen zijns tijds, in 1640 te Halle geb., legde zich aldaar op de kruidkunde en de medicijnen toe, bezocht vele europeesche hoogescholen, ook die te Leiden, doorreisde Italië en kwam andermaal in Holland, waar hem in 1672 door de regeering de opdracht werd gedaan, om in het belang der wetenschap een reis naar Afrika, Indië en Ceylon te doen. Eer deze reis volbracht was, werd hij in 1678 in Syen’s plaats te Leiden tot hoogleeraar in de genees- en kruidkunde, en tot directeur van den academischen kruidtuin benoemd, welke betrekking hij van 1680 tot zijn dood, in 1695, vervulde.
De kruidtuin steeg onder H.’s bestuur tot een ongekenden trap van bloei en erlangde een alleraanzienlijkste uitbreiding. De kruidkundige wetenschap heeft veel aan H. te danken; niet alleen werd de kennis van indische planten door zijn toedoen zeer vermeerderd, maar ook maakte hij wezenlijke verbeteringen in het toen gebruikelijke stelsel van rangschikking.
