duitsch-scandinavisch schrijver, geb. 12 Nov. 1860 te Hönsinge, Schonen, studeerde te Lund in philosophie en geschiedenis, ging daarop reizen, huwde in 1889 met de schrijfster Laura Mohr (pseudoniem: L. Marholm), en vestigde zich in 1893 te Schliersee.
H. geldt als een der vertegenwoordigers der decadentie-literatuur. In de novellen Alltagsfrauen (Berlijn 1891) en Sensitiva amorosa (Helsingborg 1887) beproeft hij den invloed der overbeschaving op het liefde- en geslachtsleven te schilderen. Voornaamste werken: Friedrich Nietzsche. Seine Persönlichkeit und sein System (Lpz. 1890), Das junge Scandinavien (Dresd. 1891), Der Materialismus in der Litteratur (Stuttg. 1892, ook in het zweedscih versehenen, ondier den titel: Materialismen i skonliteraturen, Stokh. 1892), Seher und Deuter (Berl. 1894, noorweegsch onder den titel: Tolke og Seere, Christ. 1893), Parias. Fatalistische Novellen (Berl. 1890, deenseh onder den titel: Skjcebnenoveller, Kopenh. 1890), Frau Ester Bruse. Roman (Bresl. 1895), Vor der Ehe.
Roman (Berl. 1895), Meervögel. Novellen (Bresl. -1895), Im Huldreban. Novellen (1896), Der Weg zum Leben (Berl. 1896, zweedsch: Vägen tili lifvet, Christ. 1896); in het zweedsch schreef hij: Dikter (Stokh. 1884), Literära Silhouetten (1885), Notturno (1885), Kärlekens-Trängmäl (1892), Ung Ofegs Visor (1892), Res an hem (Christ. 1895), Noveller (1894).
