Gepubliceerd op 28-02-2021

Nikkellegeeringen

betekenis & definitie

mengsels of verbindingen van nikkel met andere metalen. Nikkelkoperlegeering, bestaande uit 77.58 deelen koper, 20.04 nikkel en 1.05 ijzer, werd -reeds 200 j. v.

Chr. in Indië als muntspecie gebruikt; gelijksoortige legeeringen, meest zonder toevoeging van ijzer, worden tegenwoordig veelvuldig gebruikt. Wat de nikkel-koper-zinklegeeringen betreft, zie Nieuw-Zilver. De eerste in Europa op groote schaal toegepaste nikkellegeering was het Suhler-witkoper uit 88 dln. koper, 8.75 nikkel en 1.75 antimoon. Kopernikkel-tinlegeeringen zijn zeer geschikt gebleken voor gietwerk. Het witte nikkelbrons, een legeering van koper, zink, tin en nikkel, met minstens 20 pCt. van dit laatste, is zeer geschikt voor instrumenten; het is harder dan koper en messing en heeft een groot weerstandsvermogen tegen atmosferische invloeden. Ijzer wint door een matig gehalte aan N. (3—4 pCt.) aan sterkte, zonder zijn taaiheid te verliezen. Van nikkelhoudend gietijzer (z.g. nikkelstaal) worden pantserplaten, geschut, machinedeelen enz. gegoten.

< >