of West-Francië (Francia occidentalis), sedert de verdeeling van 511 ten tijde der Merovingen en Karolingen het westelijk deel van het stamrijk der Franken (zie Frankrijk, geschiedenis, dl. IV, bladz. 2881 vlgg.).
Het strekte zich uit van de monding der Schelde zuidelijk tot aan de Loire, omvatte de latere fransche provincies Isle-de-France, Orléans, Perehe, Touraine, Anjou, Maine, Bretagne. Normandië, Picardië en Artois, alsmede fransch en belgisch Vlaanderen, en grensde ten z. aan Aquitanië en ten o. aan Bourgondië en Austrasië (Francia orientalis). De voornaamste plaatsen waren Soissons, Parijs, Orléans en Tours. De kern van het neustrische rijk vormde het hertogdom Francië; Bretagne was er slechts los mee vereenigd.