bijgenaamd Bairaktar, d. i. de vaandrager, een der meest energieke aanhangers van de hervormingspartij in Turkije. Omstreeks 1755 geb., trad hij in den militairen dienst en streed 1806 als Pasja van Boetsjoek tegen het russische leger.
Na de Janitsarenrevolutie van 1807, waardoor sultan Selim III ten gunste van Mustapha IV van den troon gestooten was, aanvaardde hij de partij van Selim, zette, nadat deze door de Janitsaren vermoord was, Mustapha IV af en proclameerde 28 Juli 1808 Mahmoud II als sultan. M. werd daarop tot grootvizier benoemd. Als zoodanig zette hij den aanvoerder der Janitsaren en alle oelema’s af, die op eenigerlei wijze aan de laatste revolutie deelgenomen hadden; tevens zorgde hij krachtdadig voor de rust der hoofdstad en liet het geregelde leger versterken. Zijn hoofddoel was de vernietiging der Janitsaren, die ten laatste, door het fanatiek gepeupel begunstigd, in opstand kwamen, 15 Nov. 1808 het serail aanvielen en het herstel van Mustapha IV eischten. Bairaktar verdedigde zich dapper; toen hij echter zag dat de vlammen het paleis bedreigden, liet hij den gevangen sultan Mustapha verworgen, wierp den aanvallers diens hoofd tegemoet en liet zich in de lucht springen.
