Gepubliceerd op 23-02-2021

Militaire koloniën

betekenis & definitie

koloniën en nederzettingen van soldaten ter bewaking der grenzen en om de manschappen productieven arbeid te doen verrichten; in de M. zijn meestal soldaat en landbouwer in één persoon vereenigd. M. bestonden reeds ten tijde van Alexander den Groote en onder de Romeinen.

Zij werden door Oostenrijk in zijn grenslanden, door Zweden in het einde der 17de eeuw in de Indelta en sedert 1820 in het midden van Rusland opgericht. De door Karel XI in 1686 in Zweden georganiseerde zoogen. Indelta of troepenindeeling bestaat hierin, dat de grondeigenaars voor de vrijstelling van persoonlijken krijgsdienst een of meer soldaten leverden, van welke ieder een woonhuis met land en vee kreeg en, wanneer hij tot den dienst werd opgeroepen, van den staat soldij. De indelta-troepen werden opgeheven ten gevolge van de in 1901 aangenomen en in 12 jaren te voltooien nieuwe legerorganisatie. Het plan tot de russ. M.

K. ontwierp op bevel van Alexander I graaf Araktschejew, om daardoor de kosten van het staande leger te verminderen, eene reserve te vormen, de recruteering te vergemakkelijken en onbebouwd land vruchtbaar te maken. Tot dit doel werden onder een bijzonder militair-burgerlijk bestuur geheele regimenten in bepaalde districten gevestigd, de soldaten bij de kroonboeren ingekwartierd en militaire dorpen aangelegd, terwijl de soldaat nevens de bebouwing van het veld in den wapenhandel geoefend en als reserve tot de dienst te velde gebezigd moest worden. Het plan mislukte echter grootendeels door de onverbiddelijke gestrengheid, waarmede Araktschejew het poogde door te voeren, zoodat herhaalde opstanden er het gevolg van waren, en keizer Nikolaashet systeem van het geheele leger te koloniseeren opgaf. Alleen de koloniën der Kozakken en die van omstreeks 2900 soldatenfamilies aan den Kaukasus bleven nog langen tijd bestaan. Sedert 1857 zijn alle M. K. in Rusland opgeheven.

< >