kanselier van Frankrijk, geb. te Parijs 1603, overl. ald. 1685, bekleedde verschillende gewichtige ambten, leidde de regeering gedurende de ballingschap van Mazarin, werd in 1652 groot-tressaurier en kort daarna staats-secretaris, welken post hij in 1666 afstond aan zijtn zoon Louvois.
Lodewijk XIV verhief hem in 1677 tot kanselier en zegelbewaarder. Zijn laatste daad was het onderteekenen van de herroeping van het Edict van Nantes.^
