bijbelsche vorm van den babylonischen Murdukbaliddin (d. i. Merodach heeft een zoon gegeven), bij Ptolemaeus Mardocempadus, een uit het chaldeeuwsche land Bitjakin afkomstig overweldiger en koning van Babylon van 722—709 v.
Chr„ komt in de spijkerschriftliteratuur het eerst voor bij Teglatphalassar III, dien hij in 731 in de stad Sapija huldigde. Hij streefde, zooals de meeste Babyloniërs, er naar, de koninklijke heerschappij in Bab}4on onafhankelijk te behouden, werd echter reeds In 721 wegens een verbond met Elam getuchtigd en moest 710 voor Sargon II, die Babylon veroverd had, de vlucht nemen. Waarschijnlijk is hij dezelfde M., die volgens Jes. 39 naar koning Hiskia een gezantschap zond en volgens de inscripties van Sanherib in voortdurenden opstand leefde tegen dezen assyrischen vorst. Een reeks uit zijn regeering gedateerde kleitafeitjes met inscripties uit Korsabad zijn door Oppert gepubliceerd.De hier genoemde M. wordt, ter onderscheiding van een oudbabylonischen koning M., uit wiens tijd eveneens inscripties bewaard zijn gebleven, door de Assyriologen gewoonlijk M. II genoemd.
