duitsch philoloog, geb. 7 April 1818 te Hamburg, werd 1855 hoogleeraar te Greifswald, 1882 te Breslau, waar hij 22 Sept. 1895 overl. Hij gaf in het licht: kritisch bewerkte uitgaven van Priscianus’ Institutiones grammaticae (in Keils „Grammatici latini”, dl. 2 en 3, Lpz. 1855— 59), van Livius (4 dln., 1857—63), van Gellius’ Noctes Atticae (2 dln., Berk 1883—85 tekstuitgave, Lpz. 1853 en 1886) en van Horatius (Berk 1892); verder schreef hij over de grammatici Sinnius Capito (Berk 1843) en Nigidius Figulus (1845), over den naam van Plautus (1854 en Bresk 1867), Karl Lachmann (Berk 1851), Schriftsteller und Publikum in Bom (1853), Eenaissance und Rokoko in der röm.
Littcratur (1865), Analecta ad carminum Horatianorum historiam (5 dln., Bresk 1876— 82), Zur Kritik von Ciccros Bede für den P. Sestius (Lpz. 1881), Opuscula Gelliana (Berk 1886).
