L., malroof, malrove, plantengeslacht van de familie der Labiaten, met omstreeks 30 soorten, waarvan eenigen in Europa en Noord-Afrika gevonden worden en de overigen inheemsch zijn in niet-tropisch Azië; het zijn overblijvende, kruidachtige, meestal sterk behaarde planten, met kleine witte of roode bloemen; de bekendste soort is M. vidgare, de witte malroof, in de duinen, op muren enz., een 20—60 centim. hooge plant met witviltigen, aan den voet vertakten stengel, sterk gerimpelde, viltige, ongelijk gekartelde, eironde bladen en witte bloemen; het sap dezer plant gold vroeger als een geneesmiddel tegen katarrh en tering; ook de bladen, die in verschen staat naar muskus rieken, waren vroeger officineel.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
