Fransch generaal, geb. en overl. te Vertou, bij Nantes, 1804—1863. In 1836 werd hij naar Algerië gezonden, maakte den geheelen verderen oorlog in dat land mede, onderscheidde zich bij Cherchel, Mouzaia, Médéa, Milianah, Tlemcen, Isly, Bougie, was van 1847 tot 48 gouverneurgeneraal van Algerië en keerde kort voorde revolutie in laatstgenoemd jaar naar Frankrijk terug: door generaal Bugeaud belast met het bevel over een der tot het onderdrukken van den opstand aangewezen colonnes, legde hij bij het volvoeren van deze opdracht een zekere lusteloosheid aan den dag.
Door het voorloopig bestuur werd hij tot minister van oorlog, later tot militair kommandant van Parijs benoemd. Als lid en vice-president der Constituante hield hij eerst de zijde der gematigderepublikeinen, doch voegde zich, na in een ander departement gekozen te zijn, bij de meerderheid. Tijdens den staatsgreep van 1851 werd hij met Cavaignac en Lemorcière gevangen genomen en verbannen; bij de amnestie van 1859 keerde hij naar zijn geboorteplaats terug.
