fransch archeoloog, geb. te Parijs 1762, overl. ald. 1839, beoefende de schilderkunst tot 1790, toen kreeg hij de gedachte om alle kunstwerken, welke de kloosters — juist door een decreet van de „Assemblée Constituante” opgeheven — bevatten, in een museum te Parijs te verzamelen. De gemelde vergadering keurde dit plan goed en benoemde hem tot conservator van dit museum, dat gevestigd werd in het klooster der Augustijnen te Parijs en den naam ontving van Musée des monuments français.
In 1800 werd L. ook tot administrateur er van aangesteld. Een weinig later belastte Joséphine Bonaparte hem met het verfraaien van hare woning te Malmaison en benoemde hem tot conservator van haar museum; in 1816 werd hij aangesteld tot beheerder der monumenten in de kerk van Saint-Denis te Parijs. Als schrijver maakte hij zich verdienstelijk door Histoire des arts en France, prouvée par les monuments (1810).Zijn zoon Alexander Albert, geb. te Parijs 1801, overl. ald. 1891, was secretaris voor het leven van de „Ecole des beaux arts” te Parijs, en schreef: Statistique monumentale de Paris (1861—67), Des monuments antérieurs à l'établissement du christianisme dans les Gaules (1840), Monuments religieux du moyen-âge (1847), Le tombeaux de Napoléon 1er aux Invalides (1855).
