(Malajâlma) drawidische taal in het zuiden van Indië, nauw verwant aan het Tamil, maar sterk vermengd met aan het Sanskriet ontleende woorden, door 33/4 mill. menschen gesproken, met een oud, van het sanskriet-alphabet afkomstig, en een modern, aan het arabisch ontleend schrift. De literatuur is onbeduidend en bestaat voor het meerendeel uit vertalingen uit het Sanskriet.
Een spraakkunst leverde Peet (2de dr., Cottayam 1860), proeven der taal Gundert en Burnell, een woordenboek Bailey (Cottayam 1846).
