(graaf van Ghaisnes) Maarschalk van Frankrijk, geb. 2 Sept. 1773 op het kasteel B. in het departement Maine-et-Loire, was tot aan de revolutie officier bij de garde, emigreerde in 1789, keerde in 1794 terug om zich bij de Vendeeërs te voegen, werd door Scépeaux tot chef van den staf benoemd, werkte ook later nog als royalist, maakte zich door zijn intrigues bij Bonaparte verdacht, werd te Besançon gevangengezet, ontsnapte naar Lissabon, en bood, toen generaal Junot genoemde stad innam, deze zijn diensten aan, werd chef van den staf der divisie Loison, streed voorts onder Napoléon, deserteerde aan den vooravond van den slag bij Waterloo, voegde zich te Gent bij Lodewijk XVITI, en bracht door deze handelwijze die een paniek in het fransche kamp teweegbracht veel bij tot de nederlaag van Waterloo; na den terugkeer der Bourbons kroeg hij een rang bij de infanterie van de koninklijke garde, trad op als getuige à charge in het proces Ney, nam als réchter zitting in het proces tegen generaal Drouet d’Erlon, maakte zich daardoor zeer impopulair, nam in 1823 deel aan den veldtocht in Spanje, werd in 1829 minister van oorlog, zag zich kort daarop tot opperbevelhebber van de Algerijnsche expeditie benoemd en verwierf door de verovering der stad Algiers den maarschalksstaf, 1820; bij de troonsbestijging van Louis Philippe nam hij ontslag uit den dienst, had de hand in den opstand in de Vendée onder de gravin van Berry (zie aldaar), speelde ook een rol in de troebelen in Portugal onder dom Miguel, keerde in 1840 naar Frankrijk terug, en overleed op het kasteel Bourmont, 27 Oct. 1846.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Favorieten
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen:
- Je eigen Ensie account
- Direct toegang tot alle zoekresultaten
- Volledige advertentievrije website
- Gratis boek cadeau als welkomstgeschenk