brabantsch geestelijke, begin 14de eeuw, die zich in 1295 te Parijs ophield, in 1304 priester te Sichern in Brabant en in 1313 te Velthem was, en zich in 1315 in het leger voor Antwerpen bevond. Hij is vooral bekend als de schrijver van den Spiegel historiael, een rijmkroniek in 8 boeken, waarvan de 6 eerste een soort van algemeene geschiedenis bevatten, beginnende met de verkiezing van graaf Willem II tot roomsch koning (1248) tot 1316, grootendeels uit andere werken nageschreven.
De twee laatste boeken bevatten een profetie aangaande volgende tijden. Opmerkelijk is de vrijmoedigheid, waarmede deze geestelijke zich in dien tijd durft uitlaten over de geestelijkheid, de aflaten, de monniken, enz. Dr. W. J. A. Jonckbloet heeft het 3de boek met aanteekeningen als inaugureele dissertatie uitgegeven in 1840.
