of Lesbus, eiland nabij de westkust van Klein-Azië, ten z. van Troas; het behoort tot het turksche vilajet DsjesairiBahri-Sefid, is 1750 km.2 groot en heeft omstreeks 125.000 inw., meest Grieken. De Turken noemen het naar de hoofdstad Mitilini (zie Mytilene) gewoonlijk Middillu.
Het eiland, als een hoefijzer voor de Adramyttische golf gelegen, is bedekt met berggroepen; daaronder zijn de Gelia (vroeger Lepetymnos) en de Hagios Ilias (vroeger Olympas) de voornaamste. Daartusschen liggen graanvelden en wijngaarden; de hoofdproducten van L. zijn tarwe, olie, wijn en zuidvruchten. Het z.w. van het eiland is nagenoeg onbewoond; bijna de geheele bevolking heeft zich in het n.o. opgehoopt; hier ligt ook de stad Potamos (16.000 inw.), bekend om zijn zijde-industrie.L. droeg in de vroegste tijden achtereenvolgens de namen Issa, Pelasgia, Mytanis, Maycaria. Bij de oudste pelasgisehe bewoners voegden zich spoedig ionische volkplanters (twee menschenleeftijden voor den trojaanschen oorlog), doch eerst na de vestiging der Aeoliërs, 130 jaren na de verwoesting van Troje, begon het eiland aanmerkelijk in bloei toe te nemen, daar het nu de hoofdzetel werd der Aeoliërs van Klein-Azië; zelfs over de steden van het nabijgelegen vaste land oefenden de lesbische steden somtijds de opperheerschappij uit. Gedurende den peloponnesischen oorlog waren de Atheners meester van het eiland; later kwam het onder Mithridates, eindelijk onder de Romeinen. L. was de hoofdzetel der melische poëzie (zie Griekenland, literatuur). De inwoners hadden den naam van een verfijnde beschaving te bezitten, daarvan getuigt de lange rij van groote en geleerde mannen, waaronder de wijsgeeren Pittacus, Theophrastus, Phanias, de geschiedschrijvers Hellanicus en Theophanes, de zangers en dichters Arion, Terpander, Alcaeus, de dichteres Sappho. Evenwel waren zij ook niet vrij van verfijnde weelde en zedeloosheid. De 5 belangrijkste steden waren: op de oostkust Mytilene, met 2 havens, de grootste stad van het eiland en de hoofdzetel der schoone kunsten, bekend door haar wedstrijden van dichters en als geboorteplaats van Alcaeus, Sappho, Pittacus. Meer naar het n. lag het vlek Aegirus. Aan de noordzijde: Methymna, nu Molivo, met een ruime haven, doch zeer in verval geraakt door de plundering der Spartanen in den peloponnesischen oorlog (405 v. Chr.); beroemd was de wijn van Methymna. Op de westzijde: Antissa en Eressus of Eresus, nu Ereso, geboorteplaats van Theophrastus en Phanias, op een hoogte aan zee, 28 stadiën van het voorgebergte Sigrium. Pyrrha lag op het smalste gedeelte van het eiland aan den Euripus, doch werd reeds voor Strabo’s tijd door een aardbeving verwoest, evenals een zesde grootere stad, Arisbe. In 1355 werd L. weer een zelfstandige staat, onder eigen hertogen, uit de genueesche familie der Gattilusio. In 1462 kwam het eiland in de macht der Turken. Bij L. versloegen de opgestane Grieken in Juni 1821 een turksche vloot.
