geneeskundige, in 1796 te Niemes in het Boh. Middengebergte geb., studeerde te Praag en Berlijn, bekleedde geneeskundige staatsbetrekkingen te Stettin, Köslin en Oppeln, en overl. in 1853 te Patschkau in Silezië.
Vooral maakte hij zich verdienstelijk door zijn onderzoekingen en beschouwingen van de epidemieën. Zijn hoofdwerken zijn: TI nierstichtingen über die Pinderpest (1831) en Die Pest des Oricnts (1837). Zijn verhandeling over de cholera in de „Jahrb. für wissensch. Kritik” van 1831 en zijn geschrift Zum Schutze der Gesundheit in den Schulen (1836) hadden allerlei maatregelen van regeeI ringswege tengevolge. Zijn zoon Franz L. j (zie volgend art.) gaf in 1864 L.’s autoI biographie uit.
