duitsch historikus en publicist, zoon van den vorige, geb. 17 Sept. 1829 te Giessen, nam deel aan den badenschen opstand van 1849, vluchtte naar Frankrijk, werd 1863 hoogleeraar in de buitenlandsche literatuur te Douai, was tijdens den fransch-duitschen oorlog italiaansch correspondent van de „Times”, en overl. 19 Oct. 1884 te Florence. Voornaamste werken: Geschichte Frankreichs (van 1830—70, 2 dln., Gotha 1877—81), Dino Compagni, étude historique et littéraire sur l’époque de Dante (Par. 1862), een fransche vertaling van Otfried Müller’s Geschichte der griech.
Litteratur (3de dr., 3 dln., ald. 1883), La Prusse contemporaine et ses institutions (1867), Des conditions de la bonne comédie (1863), La reforme de Venseignement supérieur (1867), Etudes italiennes (1868), Zeiten, Volleer und Menschen. Gesammelte Aufsätze (7 dln., Berl. 1872—85, waarvan Frankreich und die Franzosen, Welsches und Deutsches, Aus und über England meermalen werden herdrukt), PListory of German thought (Lond. 1880).
