Karl gerhardt

betekenis & definitie

Duitsch arts en klinikus, geb. 5 Mei 1833 te Speyer, studeerde te Würzburg, was 1858—59 assistent van Griesinger te Tübingen, habiliteerde zieh in 1860 te Würzburg, werd in 1861 hoogleeraar aan de medische kliniek te Jena, 1872 te Würzburg, 1885 te Berlijn ; G. maakte zich inzonderheid verdienstelijk ten opzichte van de diagnostiek en de leer der kinderziekten, en van de aandoeningen van het strottenhoofd ; hij schreef: Der Kehlkopfskrupp (1859), Der Stand des Diaphragmas (1860), Lehrbuch der Auskultation und Perkussion (6 1900), Lehrbuch der Kinderkrankheiten (5 bewerkt door Seifert, 1899), Kehlkopfgescltwülste und Bewegungsstörungen der Stimmbänder (Weenen 1896); met anderen stelde hij ook een Handbuch der Kinderkrankheiten (6 dln. met 2 aanhangsels 1877—96) saam.