Karl emil franzos

betekenis & definitie

Novellist, geb. 25 Oct. 1848, in een houtvesterij aan de russischoostenrijksche grens, studeerde te Weenen en te Graz in rechtswetenschap, philosophie en geschiedenis, en besloot, zich op grond van zijn politieke (duitsch-nationale) overtuiging door de regeering uitgesloten ziende, zich aan de letteren te wijden. 1872—77 bereisde hij Europa, Klein-Azië en Egypte, 1877—86 hield hij zich op te Weenen, waar hij eenigen tijd directeur was der ..Neuen Illustrierten Zeitung”, in 1887 vestigde hij zich te Berlijn. F. onderscheidt zich door scherpe opvatting en aantrekkelijk weergeven van kuituur-historische beelden, inzonderheid in zijn schetsen getiteld : Aas Halb-Asien (n 1. Galicië, Bukowina, Zuid-Rusland en BumeDië, 4de druk, Berl. 1901), Vom Don zin• Donau (2 1890), Am der groszen Ebene (2 1897). Zijn meestgelezen romans zijn : Moschko von Panna. Geschichte eines jiicl Soldaten (:i Berlijn 1894), Ein Kampf ums Recht (2 Breslau 1882), Judith Trachtenberg (1891), Leib Weihnachtskuchen und sein Kind (Berl. 1896), Der Präsident (Breslau 1884), Die Schatten (Stuttg. 1889), Der Wahrheitsucher (Jena 1894); novellen: Die Juden von Barnou'(f 1899), Tragische Novellen (2 1895), Junge Liebe (4 1884), Stille Geschichten (3 1882), Der Gott des alten Dokters (1892), Engeschickte Leute (1894), Allerlei Geister (1897), 2[ann und Weib (1899). Verder gaf hij in het licht: Deutsches Dichterbuch aus Oesterreich (1883), Die Suggestion und Die Dichtung (2 1892), Aus dem li). Jahrh. Briefe und Aufzeichnungen (dl. 1-3, 1897).