Jules dalou

betekenis & definitie

Fransch beeldhouwer, geb. 1838 te Parijs, debuteerde in 1862 met een genrebeeld in gips, behaalde in 1870 een prijs, nam nog hetzelfde jaar dienst als vrijwilliger, moest, om deelname aan de commune, vluchten, ging naar Engeland, vervaardigde hier terracotta-beelden, de groep Een moeder haar kind wiegend, vele portret-statuetten, groep Een boerin uit Bretagne haar kind zoogend, enz., keerde naar Frankrijk terug, behaalde in 1883 een Salon-medaille op twee figuurrijke, schilderachtig opgevatte reliefs: Zitting van de fransche kamer van afgevaardigden van 23 Juni 1789, en een allegorische verheerlijking der republiek. Van zijn latere werken zijn nevens talrijke busten in brons en marmer (Rochefort, A. Theuriet, Floquet), de standbeelden van den communist Blanqui en den scheikundige Lavoisier, het grafmonument van Victor Noir, een bachanaal als fonteindecoratie en de groep Bacchus Ariadne troostend (1892) de voornaamste. D. is een begaafd naturalist, die zich tèn nauwste aan Carpeaux aansluit, zonder in diens extravagantiën te vervallen.