(Don) hertog van Saragossa, geb. 1780 uit een voorname arragonsche familie, diende in die spaansche garde, het laatst met den rang van brigade-generaal en werd na het uitbreken van den opstand tegen de fransche heerschappij tot' kapiteingeneraal van Aragon benoemd. Nadat hij tevergeefs gepoogd had den inval der Franschen in Aragon onder maarschalk Lefebvre te beletten, verdedigde hg Saragossa van 27 Juli tot 14 Aug. 1808 tegen den vijand, moest zich echter, sedert 20 Dec. aldaar opnieuw belegerd, 21 Febr. 1809 gevangen geven.
P. werd ziek naar Frankrijk gevoerd, waar hij totdat het verdrag van Valencjay gesloten was (11 Dec. 1813) gehouden werd. Bij de ontbinding der Cortes 4 Mei 1814 verklaarde P. zich voor de onbeperkte koninklijke macht en werd daarop tot kapitein-generaal van Aragon benoemd; bij de revolutie van 1820 verloor hij al zijn waardigheden, bleef tot aan de bevrijding des konings (1823) ambteloos en leefde vervolgens als generaal in Madrid. Na den dood van Ferdinand verklaarde hij zich voor de jonge koningin, werd 1836 tot hertog van Saragossa, 1837 tot lid van de permanente commissie der grande’s en tot kapitein-generaal der garden benoemd; hij overleed 16 Febr. 1847. _
