Engelsch schrijver en politikus, geb. 20 Dec 1780, studeerde in de rechten, kreeg in 1807 zitting in het parlement, werd in 1809 secretaris van Ierland, kort daarop eerste secretaris der admiraliteit, legde in 1830 zijn mandaat neder, en overl. 10 Aug. 1857 te Hampton; in de letterkunde is hij vooral bekend door zijn aanvallen op Keats en door Macaulay’s vernietigende kritiek van de door hem bezorgde Bpswelluitgaven. Hij schreef eerstens twee satires op het tooneel en de samenleving van Dublin (1804—05) waarop het vlugschrift over de katholieken-emancipatie: Sketch of Ireland past and present (1807), volgde; verder: Suffolk papers (1823), en Essays on the early period of the French revolution (1857). (Zie The G- papers, The correspondence and diaries of J W. C., (Jennings, 1884), zijn beste werken zijn: The battle of Talavera (1810), Stones for children from the history of England (1817), door Scott genomen als voorbeeld voor zijn: Tales of a grandfather. In 1809 richtte hij met Scott en Canning de conservatieve „Quaterly Review” op, waarvan hij tot 1854 medewerker bleef en waarin hij niet minder dan 260 verhandelingen plaatste.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
