tweede graaf van Donoughmore, britsch generaal, geb. 15 Mei 1757 te Dublin, trad in 1774 in dienst bij een regiment dragonders en werd nog voor zijn meerderjarigheid in het iersche parlement verkozen. Tot luitenant-kolonel bevorderd, nam hij in 1792 deel aan den veldtocht in Champagne en bracht in 1794 op eigen kosten een regiment bijeen, tot welks chef hij benoemd werd.
Nadat hij had medegewerkt tot onderdrukking van den ierschen opstand, werd hij in 1796 tot generaal-majoor bevorderd en streed in 1799 in Holland. In 1801 scheepte hij zich naar Egypte in en nam, na de doodelijke verwonding van Abercromby in den. slag van Alexandrie, het opperbevel over het engelsche leger over. Hij veroverde meerdere plaatsen, noodzaakte Belliard tot capitulatie, keerde zich vervolgens tegen Alexandrie, sloeg alle uitvallen van Menou af en dwong dezen eindelijk zich met geheel zijn leger over te geven. In 1801 tot lord H. van Knocklofty verheven, ging hij in 1806 als buitengewoon gezant naar Rusland en woonde in het gevolg van keizer Alexander den slag van Friedland bij. Na den vrede van Tilsit keerde hij naar Engeland terug. In 1813 werd hij tot generaal bevorderd en stierf 6 Juli 1832. In 1825 had hij van zijn broeder den graventitel geërfd.
