Engelsch sterrenkundige, geb. bij Launceston, Cornwallis, 5 Juni 1819; reeds vroeg toonde hij grooten aanleg voor de wiskunde en verwante wetenschappen; in 1841 ondernam hij de onregelmatigheid in de beweging der planeet Uranus te onderzoeken, waarbij hij tot de gevolgtrekking kwam dat een nog onbekende planeet op Uranus invloed moest uitoefenen en stoornis in hare beweging moest veroorzaken; zijne berekeningen verbleven in het observatorium van Greenwich op papier en hij verzuimde dezelve wereldkundig te maken, terwijl Le Verder, met hetzelfde vraagstuk bezig en tot dezelfde gevolgtrekking gekomen zijnde, zijn ontdekking publiceerde (1845), welke door Galle te Berlijn onderzocht werd en die tot de ontdekking leidde van de laatste der bekende planeten van ons zonnestelsel, Neptunus. De eer dezer ontdekking ontging derhalve voor een groot gedeelte aan John Adam.
Het Koninklijk Astronomisch Genootschap erkende evenwel Adam’s verdienste en schonk hem gelijk aandeel in de eer der ontdekking. Zijn berekeningen werden later onder den titel „The observed irregularities in the motion of Uranus” in den Nautical Almanac opgenomen. Hij stierf in 1892.
