Johannes coccejus

betekenis & definitie

eigenlijk Koch of Koken, hervormd godgeleerde, geb. te Bremen, 9 Aug. 1603, studeerde aan de herv. academie in zijn geboorteplaats en later aan de hoogeschool te Franeker, werd in 1629 hoogleeraar in de bijbelsche philologie aan de academie te Bremen, in 1636 aan de hoogeschool te Franeker, en in 1640 hoogleeraar in de dogmatiek te Leiden, waar hij 5 Nov. 1669 stierf; hij was de vertegenwoordiger van een streng bijbelsche richting, die zich tegenover de sedert de Dordsche synode in de hervormde theologie toenemende scholastiek stelde; hij schreef een Lexion et commentarius sermonis Hebraici et Chaldaici Veteris Testamenti (Leiden 1669, later meermalen herdrukt); zijn theologische richting werd door hem omschreven in Summa doctrinae de foedere et testamentis Dei (Leiden 1648 en 1653); de aanhangers van zijn richting kregen den naam Coccejanen, waartegenover die van Voetius, de Voetianen, stonden; tusschen deze partijen in ontstond in de 18e eeuw nog de partij van Lampe, de Lampeanen.