protest, theoloog, geb. 9 Oct. 1694 te Lübeck, studeerde te Kiel, werd 1723 gewoon hoogleeraar der theologie in Helmstedt, 1726 ,,konsistorialrat” en abt te Marienthal en Michaelstein, 1747 professor te Göttingen, waar hij 9 Sept. 1755 als kanselier der universiteit overleed. Zijn kerkhistorisch hoofdwerk zijn de Institutionum historiae ecclesiasticae antiquae et recentioris libri IV (Helmstedt 1755).
Van zijn talrijke andere geschriften noemen wij hier: Institutiones historiae christianae (4de dr., Leipz. 1801), De rebus christianorum ante Constantinum commentarii (ald. 1753), Dissertationum ad historiam ecclesiasticam pertinentes (nieuwe dr., 2 dln., Altona 1767), Versuch einer unparteiischen und gründlichen Ketz er geschichte (2 dln., Leipz. 1748—50), Sittenlehre der Heiligen Schrift (voortgezet door J. P. Miller, nieuwe dr. 9 dln., ald. 1770—78), Anweisung, erbaulich zu predigen (uitgeg. door Windheim, 2de dr., Erlangen 1771), Heilige Beden (nieuwe dr., 3 dln., Hamburg 1765).
