theoloog (prot.), geb. 1 Juli 1633 in het kanton Zürich, Zwitserland, werd hoogleeraar te Heidelberg, in 1659 hoogleeraar in de godgeleerdheid te Steinfurt, later hoogleeraar in ditzelfde vak te Zürich, en overl. hier 18 Jan. 1698. Steeds polemiseerende tegen het katholicisme, zocht H. tegelijkertijd toenadering tusschen lutheranen en gereformeerden te bewerken.
Om de kalvinistische leer zuiver te houden stelde hij met prof. Turretin in 1675 te Genève de Formula Consensus Helvetica op, die in bijna alle zwitsersche kantons erkenning vond. Hij schreef o.a.: Anatome concilii Tridentini (2 dln., Zürich 1672), Historia patriarcharum (dl. 1 Amsterd. 1667, dl. 2 1671, tegen Baronius gericht), Historia papatus (1664, onder den schuilnaam Nieander von Hohenegg), Demonstratio de Augustanae Confessionis cum fide Reformatorum consensus (1664), Manuductio in viam concordiae Rrotestantium ecclesiasticae (1686), Corpus theologiae christianae (2 dln., uitgeg. door J. H. Schweizer, Zürich 1700), Ethicae christianae elementa (Frankf. 1711).b
