duitsch staatsman, geb. te Oberkassel 1815, overl. te Zurich 1882, was eerst pastor, daarna professor te Bonn, nam in 1848 deel aan de revolutionnaire beweging welke Dnitschland beroerde, deed mede aan den opstand in Baden, werd tot levenslange vestingstraf veroordeeld en in de vesting Spandau opgesloten. Doch hij ontvluchtte, begaf zich naar Engeland, Amerika en Zwitserland en was sedert 1866 professor in de archeologie en de kunstgeschiedenis te Zurich.
Men heeft van hem: Gedichte (1843 —60), het gedicht Otto der Schütz (1843), Geschichte der Malerei, der Bildhaukunst und der Baukunst der Christlichen Völker (1845), en Die Kunst und die Bildung in alt Italiën (1878).
